Inleiding
Bij voetbalwedstijden op de TV zien we vaak voetballers bidden, een kruis slaan als ze het veld opgaan of bij het verlaten en hun handen omhoog heffen als ze een doelpunt gescoord hebben. Zij roepen als het ware bovennatuurlijke machten aan voor ondersteuning. Een voorbeeld is Andrès Guardado van PSV. Hij slaat altijd een kruis. Ook zien we soortgelijke situaties bij sporters tijdens de Olympische Spelen in Rio. Aan ons wordt vaak door theologen uitgelegd dat het monotheïsme betekent dat er maar één God is. Maar het gaat juist om de unieke ongeschapen God van Israël met geschapen lagere goden en geestelijke wezens.
De goden en (verkeerde) geestelijke machten, zoals genoemd in de Bijbel, zouden niet bestaan of worden afgedaan als bijgeloof. De vraag is of dit juist is? We kunnen dit nagaan met een metahistorische analyse.
Wat is metahistorie?
Metafysisch betekent bovennatuurlijk. De metahistorie onderzoekt de invloed van bovennatuurlijke geestelijke machten op onze leefwereld. Men gaat er dus vanuit dat onze leefwereld een niet op zichzelf staand geheel is, maar verbonden is met een geestelijke wereld. In alle religies in de wereld is dit een vanzelfsprekend feit. In de Bijbel spreekt Paulus (Efez. 6;12 en Kol.2:15) over geestelijke overheden, machten etc. in de hemelse gewesten. Daniël 10:13-20 noemt de engelen van Perzië, Griekenland en overige naties. Toegegeven in onze tijd is dat voor veel mensen onzinnig en bijna niet meer uit te leggen. Wij leven nu in een seculiere periode, waar men weinig of geen rekening meer houdt met het bestaan van genoemde werelden. In Psalm 82 zijn het engelen en naties, die door God veroordeeld worden. De visie dat de goden rechters zouden zijn is door modern onderzoek niet meer houdbaar (Sidney H.T. Page, Powers of Evil, 1995 en Rabbi Benjamin Segal, Schlechter Insitute of Jewish Studies, 15 september 2011). In onze tijd zijn er veel meer naties dan de zeventig oervolken die genoemd zijn in Genesis. De huidige naties bestaan uit gemengde inwoners, maar zijn echter wel ontstaan uit de oorspronkelijke naties.
Psalm 82 in de praktijk
Door de zonde was de directe relatie tussen God en de mensen (volken) verbroken. Na de Toren van Babel waren er 70 oervolken onder engelenmachten of goden geplaatst. Zij waren als bemiddelaars aangesteld opdat de schepping niet door de zonde vernietigd zou worden (Dr. F. de Graaff, Anno 1000-Anno 2000, 1976). De rabbijn Chaim Luzatto schrijft in the Future Temple (De toekomstige Tempel) in 1747 dat er al vóór de zondeval 70 gebieden waren onder beheer van machtige engelen. Na de zondeval werden deze gebieden en hun geestelijke machten hierdoor besmet. Deze engelen kunnen hun strategie voortdurend veranderen. Naties kunnen veranderen in demonische machten onder invloed van opstandige engelen. De gebeurtenissen beschreven in Psalm 82 hebben in de geschiedenis plaatsgevonden en zullen nog plaatsvinden. Voorbeelden in de antieke wereld zijn de wereldrijken van de Babyloniërs, Meden en Perzen, Grieken etc. Deze landen zijn nu geen wereldrijken meer en verloren na verloop van tijd hun wereldmacht. Babel, in het huidige Irak en Perzië of Iran staan nu onder controle van islamitische machten. Om de wereld te verlossen zou Gods natie Israël komen. Uit deze natie komt Jezus, die de machten/goden overwint (Kol.2:15) en wordt het evangelie aan de naties verkondigd.
Teksten in Deuteronomium 4:19-20 en 32:8-9
God sprak op de berg Horeb, dat Israël geen gesneden beeld mocht maken in de gedaante van een afgod, een afbeelding van een mannelijk en vrouwelijk wezen, van een dier op aarde etc.
In de tekst staat dat de God het volk Israël verbiedt hemellichamen, engelen en geestelijke machten te vereren. Israël mocht hiervoor niet buigen en hen dienen. De Heere, uw God, heeft die (tijdelijk) in de antieke wereld toebedeeld aan alle volken onder de ganse hemel. Maar de Heere heeft u genomen uit Egypte om voor Hem een eigen volk te zijn, zoals dit heden het geval is. God maakte een verbond met Israël en later door het verspreiden van het evangelie met de naties in de wereld. De goden of zonen Gods maken deel uit van de Heere en de heerscharen of in de vergadering van God (Job 1:6 en 2:1 en Koningen 22:19-23). In Jesaja 24:21 is geschreven dat de Heere de heerscharen in de hoge zal straffen.
De beroemde joodse rabbijn Schneur Zalman of Liadi schrijft dat buiten het land Israël, de (geestelijke) energie (het woord van God), verleend wordt door de beschermengelen van de zeventig naties. Uit God straalt energie naar de engelen (intermediairs) en dit stroomt naar de naties. Daarom worden de engelen andere goden genoemd. Terwijl zij Hem de God van de goden noemen kunnen zij zichzelf als zelfstandige godheden beschouwen en laten vereren. De naties gaan dan met deze machten afgoderij bedrijven (De Tanya {de Leer} 1796).
Vanwege de ongehoorzaamheid van Israël zijn ze over de aarde verspreid in ballingschap, vooral na de opstand tegen de Romeinen en de verwoesting van de tweede Tempel. Bij God zijn er klaarblijkelijk kritische grenzen aan (moreel) gedrag. Dit door het niet te willen naleven van zijn geboden. Israël verwekt God tot na-ijver als het vreemde goden gaat vereren en het offeren aan geesten, die geen goden zijn. Voor de volken op aarde geldt dit principe na de verkondiging van het evangelie ook. Tevens mogen zij de Joden die in hun land verblijven (in ballingschap) niet onderdrukken. (Dr. Michael Schulman, Ask Noah, 2016). Dan komt Psalm 82 in werking. Andere politieke en geestelijke machten gaan de dienst uitmaken en de bestaande cultuur tot verandering dwingen. Een uitzondering geldt als naties de Joden goed behandelen, dan worden zij gezegend. Een voorbeeld is de Republiek der Zeven Nederlanden in de 17e eeuw. Joden die in andere landen vervolgd werden, mochten zich hier vestigen. Nederland werd toen een wereldmacht.
Consequenties voor het Westen
Als we nu eens met metahistorische ogen kijken naar West Europa en ons hierbij beperken tot het christendom. De landen in het Midden-Oosten waren tot de zevende eeuw christelijk en zijn vervolgens door de islam veroverd. Tot de dag van vandaag is daar het christendom een onderdrukte minderheid. Hetzelfde geldt voor het Oost-Romeinse rijk (het huidige Turkije), dat in 1453 door de islam werd veroverd. Ook in Turkije heeft het christendom het moeilijk. Zou in West-Europa en in ons land de christelijke cultuur het ook moeilijk kunnen krijgen? In de praktijk blijkt dat in West-Europa en in ons land de invloed van het christendom en de kerk sterk is afgenomen en dat de invloeden van de secularisatie en de islam toenemen. Dennis de Witte schrijft in Opinie Z (Politiek Maatschappij Cultuur), 8 augustus 2016, over de eventuele ondergang van Europa, dat voor een grote beproeving staat. Haar cultuur staat onder grote druk. Dit mede door politieke correctheid van politici en media. Het gevaar van het uiteenvallen van de EU-staten is mede mogelijk door de open grenzen, interne verdeeldheid en bij de aanpak van de migratie. Een enigszins vergelijkbare situatie gold voor de ondergang van Rome in de vijfde eeuw. Dit vanwege interne verdeeldheid en zwakke buitengrenzen van het West-Romeinse Rijk, waardoor de stad een prooi werd voor Germaanse stammen. Christenen zijn in het Midden Oosten en Europa het nieuwe doelwit van IS. Volgens een islamitische profetie is er aan het einde van de tijd een strijd tussen christelijke en islamitische legers zo schrijft de Engelse historicus Tom Holland (Reformatorisch Dagblad, 10 augustus 2016).
Conclusie
Wat de christelijke cultuur in Europa betreft zien we dat wanneer het christendom het af laat weten er dan andere geestelijke machten voor in de plaats komen. Als voorbeeld: Patriarch Krill van de Russische Orthodoxe Kerk wijst op het gevaar van de Godloosheid. “Toen Rusland God overbodig verklaarde, liep dit uit op de dictatuur van de godloze samenleving” (Trouw, februari 2014). De schrijver Daniel Andreev schreef in zijn boek, The Rose of The World in 1959, dat donkere geestelijke machten tijdens deze periode Rusland in hun greep hadden. Patriarch Krill waarschuwt: “Gaan de losgeslagen Westerlingen nu dezelfde fout maken? Wij weten hoe het is zonder God te leven en stop de Godloosheid en keer terug naar God”. Het proces van Psalm 82 verandert dan in een positief resultaat. God wil het goede voor en de verlossing van alle volken. Dit door de naties met elkaar te verbinden met als einddoel het Koninkrijk Gods. Het christendom behoort er wel voor te waken dat het geïnfiltreerd wordt door verkeerde geestelijke machten. De gemeente en de kerk hebben hiervoor een bijzondere taak en verantwoordelijkheid (Pieter Bos, De volken geroepen, 2006).
Hoe u tegen de huidige situatie aankijkt moet u zelf bepalen. Wellicht meent u dat er weinig of niets aan de hand is. Het is tenslotte uw keuze.
Bovennatuurlijke wezens beïnvloeden aardse gebeurtenissen, dr. H. Dubbelman