METAHISTORIE.COM

Inleiding

De geschiedenis toont veel conflicten tussen naties. Een voor de hand liggende verklaring is dat economische en politieke spanningen hiervoor de oorzaak zijn. Maar zouden geestelijke machten hier ook een rol kunnen spelen? In het Bijbel boek Daniël 10:13-21 is te lezen dat er engelen zijn, die over wereldrijken, naties en hun culturen regeren. In Daniël 10:13 staat: Maar de vorst van het koninkrijk der Perzen stond 21 dagen tegenover mij. Doch Michaël één van de voornaamste vorsten kwam mij te hulp. Zodat ik daar bij de koningen der Perzen de overhand behield[1]. De engel der Perzen wilde uitbreiding van zijn rijk, mede om Israël te onderwerpen (The Complete Jewish Bible with Rashi Commentary, 2016).

In de tekst Daniël 10:20-21 staat geschreven: Weet gij waarom ik tot u gekomen ben? Terstond moet ik terugkeren om met de vorst van Perzië te strijden, en zodra ik uitgegaan ben zie, dan zal de vorst van Griekenland komen…. En niet één staat mij vastberaden tegen hen terzijde, behalve uw vorst Michaël. Er blijkt ook een verschil te zijn tussen engelenvorsten en voornaamste engelenvorsten. Deze vorst Michaël onderscheidt zich van de andere vorsten[2] (Dr. F. de Graaff, Anno Domini 1000 - Anno Domini 2000,1976). Volgens Judas 9 is Michael een aartsengel en de beschermengel van Israël (Rashi, Daniël 12).

Vraag

Wanneer er sprake is “niet één staat mij bij” dan moeten er, meer engelen of vorsten bestaan van naties, leefgemeenschappen en culturen? Aan de hand van literatuur wordt getracht hier meer duidelijkheid van te krijgen. Alvorens hier op in te gaan volgt eerst een gedetailleerde omschrijving van de engel Michaël.

De engel Michaël[3]

Michael is een grote vorst in de hemelse gewesten. Hij is een aartsengel nr-1, pleitbezorger en beschermer van Israël. Michaël voert strijd tegen de vijandige engelenvorsten van Israël. Tijdens de ballingschappen van Israël staat hij hen bij (Dr. R. Boon, Over de goede engelen, 1983 en The Complete Jewish Bible with Rashi Commentary over Daniël 12, 2016).

Zeventig naties en hun engelen

Het is verrassend dat er in het Joodse pantheon andere goddelijke wezens worden beschreven. Deze wezens assisteren God bij het besturen van zowel de hemelse gewesten als op de aarde (Howard Schwartz, The Mythology of Judaism, 2004).

De mensheid werd door God verdeeld in 70 verschillende volken/naties of taalgroepen[4] (The Zohar, volume III, 1984). Elk volk met hun specifieke beschermengel en godsdienst/cultuur en engelvorst en hun eigen engel[5]. God delegeert dus taken/opdrachten aan de engelen en houdt hen daarvoor verantwoordelijk (Chaim Luzzatto, Derech Hashem, 1997). Ondanks dat momenteel mensen uit verschillende landen door o.a. emigratie vermengd zijn in de huidige naties /volken, zijn ze afkomstig uit de oorspronkelijke 70 naties/volken en culturen (Aish.com, oktober 2016). Daarom wordt wel gesproken van multiculturele samenlevingen.

De teksten in Daniël 10, 11 en 12 openen een kier in de hemelse sluier over het Hemelse Gerechtshof. De engelen vorsten van de verschillende naties houden hier hun pleidooien en tegen-pleidooien (Avraham ben Yaakov, Azamra, 1-10-2016). In de Zohar, volume III, worden de engelenvorsten van Egypte, Babel en Rome genoemd. In Jesaja 19:1 staat dat de afgoden van Egypte beven voor Hem. Deze tekst wordt in de Zohar, volume III, 1984, uitgelegd: Deze goden zijn niet louter idolen gemaakt van steen en hout. Het zijn geestelijke machten in de hemelse gewesten en aardse geestelijke machten. Toen Israël in Egypte in ballingschap was, sloeg God hen gade. Het volk Egypte en hun goden (de engelenvorst en lagere geestelijke machten) moesten rekenschap afleggen bij God, op de manier hoe zij het Volk Israël behandelden. Toen zij het volk goed behandelden werd Egypte een wereldmacht. Na de periode van Jozef ging Egypte het volk Israël onderdrukken, en  werden zij gestraft.

 Israël en de volken (Lopes Cardozo, 4 augustus 2016)

In de Zohar, volume III is geschreven, dat er een contrast is tussen de natie Israël en de overige zeventig naties. Rondom het land Israël, als een schitterend en heilig gebied vol Licht, werden de verschillende landen ontworpen. Deze gebieden (landen) stonden onder het gezag van machtige engelen. Hun opdracht is dat hun volken het Licht verspreiden en hun gebieden “zuiver “ houden. Toen echter de mensheid corrupt werd, raakte de aarde bedorven. Zelfs de engelen werden in onzuiverheid (Jesaja 24:21[6]) getrokken. Dit gold niet voor de zondeval (Chaim Luzzatto, The Future Temple, 1999).

Rabbijn Nathan Lopes Cardozo schrijft over de zeventig engelen, die belast zijn met het toezicht over hun volken. Deze engelen zijn woordvoerders van hun volk voor de Troon van God, zoals al eerder is beschreven. Wanneer hun volken oorlog voeren, raken zij ook met elkaar in oorlog. Is er tussen de volken vrede dan is tussen de engelen vrede. De engelenvorsten[7] zijn de symbolen van de verschillende ideologieën en religies. Maar wanneer de engelen en hun volken de geboden van God verwaarlozen, worden zij vroeg of laat geconfronteerd met het oordeel. Dat kan de ondergang van hun rijk zijn. Dat is gebeurd in de geschiedenis, waar grote wereldrijken hun macht zijn kwijt geraakt. Ondanks de ballingschappen die Israël ondergaat, belooft God verlossing en dat Hij de naties zal oordelen. De engelen van de naties in de hemel zullen dodelijk vermoeid raken en in verwarring raken in de tijd van de verlossing. Dit zal tevens voor de wereldleiders gelden.

 In de Zohar, deel III, 1983, staat: God kan een engelenvorst die voorafgaand onder een andere engelenvorst stond, verhogen en laten regeren over Israël in ballingschappen. Elke natie heeft zijn eigen vertegenwoordiger in de hemel. Wanneer God een engel verhoogt, dan degradeert Hij een andere engel[8]. Voorbeelden zijn de engelen van Babel. Daarna Perzië, Griekenland, Rome[9] etc. Het lot van een specifieke natie beneden op aarde hangt dus af van de status van hun beschermengel. Wanneer een engel succesvol is, dan geldt dat ook voor zijn natie. Wanner hij valt, dan valt ook zijn natie. In Jesaja 24:21 staat dat God op een zekere tijd de engelen van de naties in de hemelse gewesten en de koningen van de aarde zal straffen (The mythology of Judaism, Howard Schwartz, 2014). Dit geldt nu ook nog. Wanneer naties, die het joodse volk vervolgen en het moeilijk maken, dan zal God hen hiervoor verantwoordelijk houden.

 Engelen hoger dan de engelen van de zeventig naties

De engel van Ezau-Rome

In de Bijbel staat dat de satan[10] de overste der wereld is en dat hij aan Jezus alle koninkrijken der aarde liet zien[11]. De satan is volgens de rabbijnse traditie de engel Samaël· die de leiding had over engelen en geestelijke machten. (The  Zohar, deel III, 1984 en Pieter van der Horst, 3 Henoch, Het Boek der Hemelse Paleizen, 1999). Samaël is groter dan de engelenvorsten van de naties en is de Vorst van Rome, Israëls tegenstander en aanklager bij uitstek genoemd. Volgens het boek Pirke de rabbi Eliezer was Samaël een hoge aartsengel (prins) in de hemel. Hij rebelleerde tegen God en werd door God uit de hoogste hemel verwijderd en werd een prins van de demonen. Hij wordt tevens geïdentificeerd met de engel van de dood (Helen Spurling, Pirke de Rabbi Eliezer, University Cambridge, 2007).  Samaël is in de rabbijnse visie de engel  van Ezau[12]/Edom en Rome (The Complete Jewish Bible, Genesis 32 with Rashi Commentary, 2016). Deze engel is niet één van de zeventig engelen van de naties. Hij verleent kracht aan donkere machten en voedt de levenskracht van de planeet Mars. Dus  betekent dit dat er altijd een oorlog zal zijn in elke generatie met Amalek[13]  (Avi Weinstein,  Gates of Light[14], 1998).

Engelen in het pantheon Edom-Rome

Onder het kamp van de engel Edom-Rome zijn er talrijke nationale engelen. Deze nationale engelen zijn onderling elkaar verdeeld[15]. 

De engel van Ismaël

In de Zohar[16], deel III, 1983, staat dat Ismaël ook een beschermengel heeft.  Zoals God de zeventig naties onder engelenvorsten geplaatst heeft, heeft God aan Ismaël 12 engelenvorsten (prinsen) geschonken voor elke nationaliteit (Avi Wenstein, The Gates of Light, 1998).

Waarom maken de engelen van Ezau/Edom/Rome en Ismaël geen deel uit van de zeventig naties?

De verdeling van de zeventig  naties onder zeventig engelen vond plaats na de toren van Babel. In die tijd bestonden de naties van Moab, Ammon, Ismaël en Edom, Israël etc. nog niet (Mi Yodeay site, 1-10-2016). Genoemde naties worden gezien als afstammelingen van Terach (Genesis 11). God zou net als bij Ismaël, aan de naties afkomstig van de afstammelingen van Terach een engel hebben toegevoegd. Dit met als doel dat zij konden bestaan als nieuwe naties. Wanneer God besloot dat Hij het hoofd is van Israël, betekent dit tevens dat naties niet kunnen bestaan zonder een engel.

De geestelijke energie die de engelen van Ezau (Rome etc.) en Ismaël  (Islam) ontvangen zijn van een hogere bron[17] dan de overige zeventig naties (Dr. Michael Schulman, Ask Noah, 2016). Het is opvallend dat de engel Ezau-Rome (overste der Wereld, Mattheus  4) een wereldmacht[18] is bij het Romeinse Rijk, toen Jezus naar de aarde kwam (Dr. F. de Graaff, Jezus de Verborgene, deel I,1987). Momenteel zorgt de radicale Islam voor veel onrust in de wereld en het Joodse volk.

De engelen van de naties