Inleiding

 

Er komt een onvermijdelijke implosie (ineenstorting) van het Westen schrijft Jan Holtslag (AD, 6-12-2018). Kenmerken hiervan zijn o.a. decadentie, overconsumptie, naïviteit en corruptie.

 

Cyclus van een wereldrijk

Wereldrijken vertonen een cyclus van opgang, bloei, rijpheid, neergang en verval. Op dit moment is het Westen in de laatste fase en het is een prooi voor de instroom van niet-Westerse volken. Het gevolg is tevens een culturele instorting.

 

De socioloog Pitirim Sorokin toont dit verschijnsel al in de 60er jaren van de vorige eeuw (in Robert Lauer, Perspective on Social Change, 1977). Hij vindt dat de geschiedenis van wereldrijken verloopt volgens een golfbeweging. Wat het Westen betreft, stelt hij dat in het verleden West-Europa een homogene christelijke cultuur kende, maar dat die in de loop van de tijd veranderd is in een materialistische seculiere cultuur. Deze cultuur is overrijp. In de toekomst zal deze cultuur ontbinden.

Wereldrijken zijn supersystemen die een herhaling zijn van een eerder supersysteem. Als voorbeeld geldt dat de christelijke landen in West Europa van omstreeks 400 de opvolgers zijn van het Romeinse rijk.

 

Samenvattend

Het gaat van een westerse cultuur gebaseerd op bovennatuurlijke waarden naar een seculiere (democratische) samenleving met pluriforme waarden op consensus. En wereldrijken gaan ten onder en worden opgevolgd door nieuwe wereldrijken. Dit betekent niet dat wanneer een rijk ten ondergaat, het definitieve einde van de wereld is aangebroken.

 

Uitleg Dr. F. de Graaff

Dr. F. de Graaff geeft in zijn boeken Spinoza en de crisis van de westerse cultuur (1977) en Jezus de Verborgene (1987) hier uitleg over.

 

Elke cultuur heeft betrekking op het goddelijke of op God. Het Westen is die relatie kwijt geraakt en deze wordt vervangen door een nieuwe relatie. Een relatie waarin God ontbreekt en die beheerst wordt door een niet-goddelijke geest. Dat is de geest van de moderne seculiere samenleving, waarin weinig of geen rekening wordt gehouden met God. Dit leidt onherroepelijk tot verval van normen en ethische waarden.

 

Jezus is de enige weg tot God en het hart van het christendom. De westerse cultuur is in haar oorsprong christelijk. De geschiedenis van het christendom kent meerdere geloofstwisten.

 

Maar het probleem nu is dat de westerse cultuur verkeert in een grote crisis. De oorspronkelijke (christelijke) waarden worden steeds verder los gelaten. Deze crisis is het gevolg van de crisis van/in het christendom.

 

Toch betekent het voorgaande volgens de onderzoekers nog niet het einde van de wereld.

 

Vraag: Kan God de schepping dan in een ogenblik vernietigen?

Het antwoord op deze vraag komt uit de Zohar (Glans). Dit is een joods mystiek commentaar op de eerste vijf boeken (Torah) van de Bijbel.

 

Het boek Genesis

De Zohar stelt dat de Hebreeuwse letters en taal scheppingskracht hebben. Door de letters te brengen tot een zin en die uit te spreken volgt een creatie. In den beginne schiep God hemel en aarde etc. God zei: Er zij licht en er was licht (Bijbel).

 

God “voedt en leidt” de wereld

God zegent en leidt de wereld. Als dit niet gebeurt, dan zou de wereld direct ophouden te bestaan. Dit vanwege de zonden van de mensen. De kleur van zonde is rood volgens de tekst “al zijn uw zonden als scharlaken ..”  (Jesaja 1:18). Daarom worden dieren geofferd op het altaar. De priester sprenkelt het rode bloed rond het altaar en steekt het vuur aan. Maar de opstijgende rook naar de hemel is wit. Rood wordt dus omgezet in wit. Rechtvaardigheid wordt omgezet in Genade.

 

Rood is het symbool van onverbiddelijke rechtvaardigheid. Om die reden sneden de Baälpriesters zichzelf. Rood (bloed) en wit (vet) worden geofferd als slachtoffer en de odeur van beiden stijgt naar de hemel. Wierookkruiden zijn deels rood en wit. Zuivere mirre is rood en de opstijgende odeur van het wierookoffer is ook afkomstig van rood en wit.

 

Deze manieren van offeren zijn een vervanging om de zonden te vergeven. Israël offerde daarom ook 70 stieren voor de zonden van de volken op aarde. Als deze vervanging (offeren om zonden te vergeven) niet mogelijk was, dan zou God de wereld niet meer laten bestaan.

 

Het offer van Jezus

Zoals lelies tussen doornen kunnen bestaan, zo staat God toe dat de onrechtvaardigen verspreid zijn tussen de rechtvaardigen. God wil de wereld in stand houden tot de Messias komt.

 

In Johannes 11:51-53 wordt het offer van Jezus beschreven. Hierin staat: “En dit zei Kajafas niet uit zichzelf, maar als hogepriester van het jaar. Hij profeteerde, dat Jezus moest sterven voor het volk Israël. Hij zei dit niet alleen voor het volk. Maar opdat Jezus ook de kinderen Gods, die verstrooid waren, bijeen zou vergaderen. Vanaf die dag dan beraadslaagden zij te samen, dat zij Hem doden zouden”.

 

Hij is de specifieke Rechtvaardige die sterft voor de zonden van de hele wereld (Moshe Chaim Luzatto, Derech Hashem [De Weg van God], vertaald Areyh Kaplan 1997 en de Zohar, 1984).

 

Het offer van Jezus, die de zonden der wereld op zich genomen heeft, heeft er voor gezorgd dat de wereld niet vernietigd is of wordt. De mensen gaan in Hem geloven en hun zonden belijden. Wie in Hem gelooft zal LEVEN.

 

Conclusie

Het voorgaande gaat over ernstige waarschuwingen.

  1. Het instorten van wereldrijken. God straft wereldrijken als ze blijven zondigen. Vroeg of laat komt een oordeel. De situatie waar West Europa zich nu in bevindt is zeer ernstig.
  2. De crisis van het christendom.
  3. De gevolgen van een godloze cultuur in het Westen. Massa immigratie bedreigt de Europese identiteit.
  4. Als mensen het bestaan van God ontkennen en niet met Hem willen rekenen.

 

Hoe komt het dat de wereld nog bestaat? dr. H. Dubbelman